Beklemenin kolay olduğunu zannediyordum ama değilmiş.Kavga etmiştik ve aramız açıldı sanırım.Defalarca barışmaya çalıştım ama sen barışılacak bir şey yokmuş gibi davrandın, konuşmamız gerekti ama konuşamadık…Öyle davransan da o konu hakkında konuşmak istiyordun sen de.Pişman oldun,hatalı olduğunu fark ettin, hareketlerinden anladım.Ama benle konuşmayı bıraktın ve uzak durdun gurur yaptın.Özür dilemeni istemedim ben hiçbir zaman.Yağmur yağmadı diye toprak küsmez ki bulutlara…Yeni yıla gireceğiz ama neden kalplerimiz ayrı olmak zorunda?Konuşsak halledebilirdik halbuki.Umrumda değilmiş gibi neşeli davranıyorum.Ama içim gerçekten acıyor.İlk mesajı atmaktan yoruldum.Biliyorum korkuyorsun ve biraz da gurur yapıyorsun belki ama…yeni yıla girmeden mesaj atsan nolurdu ki sanki?Elini uzat omuzlarından yakalayayım…Ama nolursun böyle davranma…Yıpranmıyor muyuz ikimiz de?Her şey çok farklı olabilecekken, çözülebilecekken böyle uzak durmak niye?…Neyse…Büyük ihtimal görmezsin böyle yerlere bakmazsın…ama mutlu yıllar sana…Birlikte mutlu yıllara diyebilmek isterdim…Keşke kaçmasan sana zarar veriyorum diyerek.Sensizlik daha acı verici farkında değilsin aptal…