Yaklaşık 1.5 senedir karşılaşıyoruz seninle ortak derslerimiz oluyor hemen hemen her dönem. Birkaç kısa konuşma dışında tanışmadık. Bugün yine karşılaştık.Zaman zaman bakışlarını yakalıyorum. Yanlış hissetmiş olabilirim belki ama ilgin olabileceğini hissediyorum bana karşı. Itirafi yazma sebebim farkedilmedigini düşünmemeni istemem sanirsam. Bugüne kadar hiç adim atmamış olma sebebim benim geçmişte yaşadıklarımdan kaynaklanıyor. Insan sevdiği herkesten bir darbe yiyince sevmeye yeni insanları tanımaya korkar hale geliyor. Özelliklede bir insanı tanımak için adim atmak kirilacagini üzüleceğini bile bile, insanın göz göre göre kendini ateşe atması gibi benim için.Bugune kadar verdiğim sevginin,değerin yeterince karşılığını alamadığım içinde her seferinde bir seyler eksildi benden. Karşımdaki insana çok verebilecegim birşey kalmadığını düşündüğümden, kendi yaşadığım durumları başka birine yaşatmaktan korktuğum içinde cekiniyorum açıkçası. Uzun zamandir yalnizligi tercih eden biriyim. Yalnızlık kolay mı diye sorarsan değil ama hayatına aldigin insanların yaptıklarına kıyasla makul bir tercih olduğunu düşünüyorum. Belki sanssizligimdan kaynaklıdır bilmiyorum ama ben insanlara olan inancımı ciddi anlamda kaybettim. Kendi başıma öyle ne eksik ne fazla yaşıyorum sadece.