Hoşgeldin. Yıllar sonra tekrardan evindesin. Ne oldu, ne ters gitti, ne yaşadın ve neyi başaramadın bilmek isterdim. Bunları kibir olarak görme, hiçbir zaman mutsuz olmanı istemedim, sadece başından neler geçti bilmek isterdim. Bir yerlerde yaşıyor ve hayatına devam ediyor olman bile benim için yeterliydi ve hala da yeterli. Tek istediğim tanışmaktı ama o bile nasip olmadı, yine de sana kızamam, ki kızılacak bir şey de yok zaten. Olacak olsaydı zaten olurdu. Bunu okuyacağını bile düşünmüyorum, diyelim ki tesadüf ya denk geldin buna, okusan da kim olduğumu anlayacağını pek sanmıyorum. Çünkü biz sadece 2.5 – 3 yıl öncesinin denk gelişiyiz. Olur da bir gün, bir yerlerde tekrar denk gelirsek *yine mi denk geldik?* bakışlarıyla bakalım birbirimize o bana yeter. Tek dileğim seni canlı canlı tekrar görmek, daha fazla bir beklentim yok. Evet, tekrardan hoş geldin, umarım hayatının geri kalanında aksilikler çıkmaz ve mutluluk seni bulur. Ve unutma ki seni her zaman güzel hatırlayacağım ve her hatırladığım zaman da kalbimi ısıtacaksın. Çünkü sen ilk gördüğümde ne olduğunu anlamadığım ama geçip gidince de sanki yıllardır bana ait olan bir şeyin yok olması gibi bir şeydin. Ilık bir akşamüstü esen rüzgar gibiydin, yani benim için lebenslangerschicksalsschatz sendin.