Şimdi arkadaşlar doğruya doğru.. Daha önce buraya itirafını yazıp da ilişkisini düzeltmiş kimse var mı? Yok. Yeni bir ilişkiye başlamış olan var mı? Yok. Arkadaşıyla arasındaki sorunu çözmüş olan var mı? O da yok.

Peki biz ne halta buraya itiraflarımızı yazıyoruz ki? Ne yani bu itirafları okuyup gerçekten bizi kaale alan birileri mi var? Üzgünüm ki yok ama biz okunmasını ümit ediyoruz. Ve en çok da ümit etmeyi seviyoruz!

Ve bir şey daha. Yazıyoruz, çünkü rahatlıyoruz. Birileri gerçekten bunları okuyor çünkü. Misal, şuan ben de rahatladım. Ama emin olduğum bir şey var: o bunu okumuyor. O senin derdinin kıyısından dahi geçmemekte. O, neyse…

Velhaslı kelam, seviliyorsunuz dostlar. Yazın, itiraf edin, sevin. Ümit etmeyi de sevin. Hayatı kucaklayın, kocaman türküler söyleyin.

Esen kalın…