Aslında buralara yazmak benim olayım değil ama kafam da güzel bir yandan yazayım dedim. Uzun bir aradan sonra kütüphanede bugün (24 Kasım) tekrar seni gördüm, ama gormez olaydım tez yazmaya gittiğim kütüphaneden yazmadan geri döndüm 🙂 . Sana bakıyor ve yanına gelmiyor olmam ne karaktersiz egolu bir insan olduğumdan ne de ozguvensiz bir insan olduğumdan dolayı değil. Aciklayamayacagim nedenlerden ötürü benle tanismaman bile senin için en hayırlısı. Sırf seni düşündüğüm için bu durumdayım ve bunu yaparken çok zorlanıyorum. Yanlış anlasildiysam veya üzdüysem özür dilerim. Diyebilirsin o zaman insanlara ümit verme diye. Haklısın ama keşke beynimi dizginleyebildigim kadar kalbimi de dizginleyebilsem…Tek isteğim beni kötü bir insan olarak hatırlamaman..