Annemin psikolojik durumu ne?

Benim babam da aynı karakter özelliklerine sahip ve çok daha beter bir mizaca. En sonunda sınırlarını fazlasıyla aştı ve benden hiç unutamayacağı bir dayak yedi. 22.5 senelik yaşamımda bana olan aşağılamalarını 15 dakika içinde ödettim. Ona dediğim en ağır olmasa da ağır laflardan biri; “Ananı da böyle dövdüm” oldu. Babaannem de sınırlarını aşıp, bana çivili sopayla saldırmıştı. O an kendimi kaybettim, ne yaptığımı pek hatırlamıyorum ama annemin söylediğine göre kadın simsiyah kesilmiş. Babamın da durumunu sen düşün.

Bugün 3 yıl 2 aydır babamı görmüyorum ve 26 yaşım dolmak üzere. Bunu neden anlattım? Maddi durumun el veriyorsa sen de restini çek. Hayatımdaki en büyük rahatlamayı yaşadım, inan bana. Şimdi ölmesini bekliyorum, alacağım paralar var, hakkım olan paralar ve şu anda da sağlığı pek iyi değil. Bakalım.

Herseyin güzel olacağını düşün kendini buna inandır ve herseyi güzelleştir. Her an zorlukla karşılaşıyoruz daha zor şartlarda olabilirdin bunu düşün hayatına güzel şeyler katmaya çalış boşver kapanmasın kapın ama kapalı gibi hayal et kitabını oku mesela

Ben de son bir haftadır yakın akrabamın yaşadıklarından ve kendi takıntılarımdan dolayı böyle sorunlar yaşıyorum.Sana tavsiyem bir psikiyatr’a git.Bu bir devlet hastanesi de olabilir.Seni dinledikten sonra sana bir antidepresan kullanarak tedavi önerebilir.Bunun tedavinin etkisi kişiden kişiye değişebilir.Bunun dışında zor olacağını biliyorum ama sakin kalmaya çalış.Bu tarz durumlar yaşanabilen bir durum.Eğer bir gelişme olmazsa Okul açıldığı hafta senle konuşabilirim.

Yorumlarınız için teşekkür ederim.
@Bayan gözlük diyor ki
Açıkçası hep benden kötü şartlarda olanları düşünerek ayakta kaldım.Ama ben de yoruldum artık.Bugün de kabus dolu bir gün başladı.Her dk her sn ne yapacak diye düşünmekten ne kitap okuyabiliyorum ne de başka bir şey yapabiliyorum.Biliyorum ki bir şeyle ilgilendiğim an gelecek ve bana yine bir ton laf söyleyecek.
@Öyle bir evladım ben diyor ki
maddi durumum iyi değil.Evde her şey ayrı yenildiği için mutfak masrafımı ve yol paramı zor karşılıyorum.Ayrı eve çıkma gibi bir durumum yok maalesef.

@Çok Düşünceli Genç diyor ki
Ben de düşündüm psikiyatr’a gitmeyi fakat karşı taraf gitmedikten sonra benim kullandığım antidepresan anlık çözüm olur.Değişmesi ve düzelmesi gereken kişi ben değilim çünkü.Evet ben de yıprandım belki bana iyi gelecek ama onu nasıl değiştireceğim ki.

Kitap okuma sorununu ben de yaşıyorum bunu yaşaman normal.Pskiyatra gitmen karşı tarafı tabiki de çözmez ama senin ona karşı tavırların davranışların konusunda nasıl davranman gerektiğini anlattığı zaman kendini iyi hissettirecek şeyler olduğunu zamanla göreceksin.Bunun dışında psikoloji eğitimleri de var.Belki bu eğitimler işine yarayabilir.Umarım önceki halinden daha iyi olursun.

Sana yardım edebilecek bir yakının var mı peki akraba veya annenin komşusu olur falcıya olur samimiyetle kendi açından anlatsan o kişiye. Annenin sana karşı tavrından etkili olacak birisi. Aslında fala inanıyorsa birisine fal bakarken durumu senin için daha iyi hale getirmede etkisi olabilecek birisi? aslında kendinde dediğin gibi sorun annende olduğu için anneni senin psikiyatra gitmek için ikna etmen biraz zor gözüküyor bana yapabilirsen ne mutlu ama aslında psikolojisi bozuk insanlar öyle olduklarını kabul etmez genelde. Senden başka güvendiği bir arkadaşı yakınına söyletme şansın?

Bu fal olayi sanirim belli bir yastan sonra default olarak cikiyor. Ayni fal mevzusu bende de var. Bu arada annen icin uzgunum dostum

Benimde annem yıllar boyu çok şeyler çekti birazda kendisi bu durumları abartarak psikolojik olarak kendini çok etkiledi.Şimdi ise çok saçma şeyler söylüyor.Söylediği 5 cümleden ya da verdiği 5 tepkiden 3ü 4ü garip.Sürekli beni kontrolü altında tutmaya çalışıyor.Yemeğini ye ya da dolapta şu rafta şu var bu rafta bu var buzlukta dondurma var ya da biyere gittiğimde akşam 8-8.5dan önce evde ol (saat 7 olsa bile ki gittiğim yerlere/yere ulaşmam en az 15dk sürüyor) sürekli bir şeyleri yapamayacağımdan ya da işe girip çalışamayacağımdan bahsediyor.Babasıda böyleydi şöyleydi diyor halbuki ortada öyle bir durum yokken.Yemek yiyeceğimde aç değilim diyorum zorla bir şeyler koyuyor yemeyince kavga çıkarıyor ya da kendi yiyiyor sonra böyle kilo aldım şöyle kilo aldım senin yüzünden diyor.Fayansa su damlasa o su lekesini görünce sinirleniyor tamam temizlerim desem hatta temizlesem dahi bi araba hakareti ya da lafı yemiş oluyorum.Açıkcası eğer telefonun varsa bu hareketlerini çaktırmadan videoya çek.Ya da bi casus kamera vb. bir şey al.Varsa aile dostunuz akrabanız yardım iste benim en yakın akrabalarım dahi sorunlu olduğundan dediğimi bile tam anlamıyolar desem dahi olabilecek yolları olmayacak gibi söyleyip kaçıyolar.En son ihtimal git bir devlet hastanesine ya da psikoloğa derdini anlat.Para kazanma durumun yoksa bir sözleşme vb. gibi anlaşma yapıp parasını ileride vereceğini söyle.Allah kolaylık versin hepimize..

Aynılarını ben yaşamıştım. Bende anneli babalıydı. Şükür şimdi ayrıldılar da en azından babamdan kurtuldum. Annem ise içten içe bunları yapmak istemiyor yine de kendine engel olamıyordu. Dünya bana zindandı. Ne zaman ki evi terk ettim annem işin ciddiyetini anladı. Susarsan daha da üstüne gelir. Artık gücünü gösterme vaktin. Ama çok dikkatli olmalısın kabuğundan ilk çıkışın çok sancılı olur. Bu arada psikiyatriye de gittim… doktorum bana sorun sende değil anne babanı görmem lazım dedi. Ama tabi gidip onlara böyle dersem kıyamet kopar. Doktor da çare olarak benimle ilgili konuşacakmış gibi çağırıp onlarca seanslarının ilkini başlatmıştı.
Keşke sana daha fazla yardımcı olabilsem uzun uzun konuşsak en azından manevi olarak elimden bir şeyler gelir gibi…

Yazdıklarınızı şimdi gördüm arkadaşlar.Cevap veren herkese çok teşekkür ederim.Size şu an ki durumumdan bahsedeyim.Geçen gün saçma bir nedenle, aslında bir neden bile yoktu.Kavga çıktı ve düşünün yüzüme tükürdü ya hem de bir kez de değil hırsını alamadı döndü bir daha tükürdü.Bunları neden buraya yazıyorum çünkü kimseye anlatamıyorum.En yakın arkadaşlarımı annem sayesinde kaybettim.Yeni arkadaşlarımla da hayatım normalmiş gibi hiçbir şeyden bahsetmiyorum çünkü biliyorum ki kimse beni anlayamayacak.Şu an okullar biliyorsunuz tatile girdi ve benim ızdırap dolu günlerim başladı.Ne yapacağımı bilmiyorum.Devamlı ağlama krizlerinde ve bağırıyor, hakaret ediyor. Yaşıtlarıma bakıyorum hayat dolular ama sanki ben yıllar önce mezara girmiş gibiyim. @Bir diğeri beni anlayacaktır.