YTÜ'nün öğrenci Insta hesabı: @ytukampuscom
18 kasım metrobüste bi kız gördüm, çok güzeldi, belki gördüğüm en güzeldi. Bir baktım iki baktım üçüncüde göz göze geldik. Belki kafamda kuruyorum ama anlık bir göz göze gelmeden daha uzun sürdü gibi hissettim. Yarım saniyelik bir savunmasızlığımda ruhumun derinliklerine baktı gibi hissettim. Doğal olarak tanışmak istedim. Ama o çok güzeldi ve ben o an iletişim kurma hakkına sahip olacak kadar yakışıklı hissetmedim, bilirsiniz bi erkeğin iletişim kurma çabası (genelde) nasıl gözüktüğüne göre yorumlanır. O an yanına gitsem basit bir selam versem tedirginlik uyandırırım diye korktum. Bu tabiki sadece ne kadar iyi göründüğüne bağlı bir şey değil ama detaya girmenin manası yok. Öyle gözümün ucuyla baktım ben de, o da bana bakacak mı diye. Her ne kadar güzelliğinden gözümü alamadığım için bakıyor olsam da yanlış anlar rahatsız olur diye gözümü kaçırdım hep. Haliyle anlayamadım o da bana baktı mı bakmadı mı… İndim sonra metrobüsten. Ne kadar içimde kaldı anlatamam. Ne yapsaydım ne etseydim. Keşke bir yabancıyı tedirgin etmeyi göze alabilseydim de konuşsaydım. Veya özgüvenim yerinde olsaydı da böyle bir ihtimali düşünmeseydim hiç. Neyse. An yitti. Olan garip kalbime oldu…