× Sen de İtiraf Et: "Anonim" tıkla itiraf yaz.
× Instagram'da takip et: @ytuitirafsitesi
× X(Twitter)'te takip et: @ytuitirafsosyal
× Telegram'da bize katıl: @ytuitirafsitesi

Yolcu

www.ytuitirafediyor.com
reklam

YTÜ Seri İlan Platformu: ytukampus.com/ilanlar

Herkese merhaba ne yazacağımı nasıl yazacağımı bilmiyorum içimdekileri ama en basit haliyle her şeyden elimi eteğimi çekmiş gibi yaşıyorum. Savruluyorum desek daha doğru olur . Ne yapacağıma hiçbir zaman karar veremedim zaten ne sevdiğimi bilmiyorum , yeteneğim var mı yok mu bir şey var ama bu hayatta onun için çabalamaya değer mi cevabı hayıra daha yakın olduğu için çabalamıyorum sanırım. Hissettiğim tek şey koca bir hissizlik birisi kötü bir şey anlatıyor tepki veremiyorum çünkü üzülemiyorum artık veya her seye çok ağladigim icin acı eşigim yükseldi ne biliyim, ağlayamıyorum da arkadaşlarım var ama hiçbir zaman böyle şeyleri anlatan birisi olmadım anlatamıyorum da zaten lafa gelince bilmiyorum. Hiçbir şey için değmez gibi geliyor ,tüm ilişkiler aile arkadaşlık dahil samimiyetsiz ve beklenti dolu geliyor . Gelecek ne kadar cabalasam da başkalarının benim için biçtiği rolü oynayacağım bir zaman gibi geliyor. Hedeflerimin önünde hep başkaları engel olarak çıkıyor çünkü o yüzden bıraktım akışına hiçbir şey yapmıyorum tam anlamıyla yani . Unutkanlık dalgınlık melankoli desen almış başını gidiyor ailemle konuşurken bile o sıcaklığı hissetmiyorum, yakın arkadaşımla buluşunca gitmeyi dört gözle bekliyorum , uyumak için uyanıp uyanmak için uyuyorum herhangi bir şey yapmak için o itici gücü bulamiyorum kendimi zorlamayı deneyip birkaç şey yapıyorum ama sonunda hep o hep içimde olan umutsuzluk çöküyor içime yine başa dönüyorum. Niye buraya yazdığımı bilmiyorum ama o kadar doldum işte ve yazicak başka yerim de yok. Kafam kadar karışık bir yazı oldu ama aklıma geleni olduğu gibi yazdım artık kusuruma bakmayın

İtiraf Yorumları

10 Yorum
Inline Feedbacks
View all comments
Sadecebiri
1 ay önce

20 yaşında başında bende böyle bir şey yaşadım çoğu kişi yaşıyor mümkünse destek al

Someone
1 ay önce
Reply to  Sadecebiri

Ona da çok sıcak bakmıyorum gerçekten işe yaradığını düşünmediğim için. Sen nasılsın şu an iyi misin peki

Sadecebirisi
1 ay önce
Reply to  Someone

O döneme göre daha iyiyim beni içten içe yaralayan şeyleri buldum biraz aslında dr.david burns iyi hissetmek kitabını öneririm klasik motivasyon kitaplarından değil merak etme psikoterapi odaklı ve aslında bir noktada okurken sanırım bendeki sorun bu diyorsun en azından ben de öyle oldu

Someone
1 ay önce
Reply to  Sadecebirisi

Düz motivasyon kitaplarını bitiremiyorum zaten dediğin kitaba bakacağım teşekkürler:))

ruh adam
1 ay önce

“Avoiding life” diyor insanlar buna. Yaklaşık 1 yıldır yaşadığım durumdur benim de. Çoğu zaman hiçbir duygu hissetmiyorum. Arada yaşadığım hayatın boktanlığının farkına vardığımda ufak bir pişmanlık üzüntü gibi bir şey hissediyorum sadece. Ruhen yok denecek gibiyim. Sadece bedenen var gibiyim bu hayat da. Bir şeyler yapmıyor değilim yapıyorum gene hayatı yaşıyorum ama yaptığım hiçbir şeyi isteyerek içtenlikle yapmıyorum. Sadece vakit geçsin diye saatlerce tavana bakarak yatıyorum. Ne kadar daha böyle gider bilmiyorum. Böyle yaşamamın sebebi ne onu da bilmiyorum. Tavana bakıp düşünme seanslarımda, bunun sebebini aramaya devam edeceğim uzun bir süre daha…

Someone
1 ay önce
Reply to  ruh adam

Bende aynisi güzel anlatmışsın

iyibiliriz
1 ay önce

Fazla bunalmışsın seni bunaltan, yaşam enerjini yok eden asıl sebebi bulabilirsen ona göre kurtuluş planı çizmen daha kolay olacaktır. seni heyecanlandıracak illa ki bi şeyler hala vardır. Yakın arkadaşınla dahi zaman geçirmek yorucu geliyorsa belki de yakının değildir..

Someone
1 ay önce
Reply to  iyibiliriz

Beni heyecanlandıran birkaç şey ve bir kişi var tabiki ama olay biraz da çizecegim kurtuluş planını uygulamaya değer bulmamam. Yani ben bi şekilde hep her şeyi anlamsız bulurum ve diğer insanların bunun farkında olmadığı veya bu kadar umursamadığı için mutlu mesut olduğunu düşünürüm. Yakın arkadaş konusunda haklı olabilirsin belki de bilmiyorum

ansufatifc
1 ay önce

ustam instada itiraf kaydırırken gördüm şuankı durumumu anlatabilecek bi paragraf bu olay bana da üniye geldiğimde oldu ve devam ediyo son 7 8 aydır gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum zamanın sadece geçmesini bekliyorum geldiğim okulun ortamların en sosyal en eğlenceli kişisiydim burda 0 herkes buz gibi bakıyo sadece kendi çevresiyle sohbet ediyo hiç arkadaşım yok ve okula sadece yürüyüş yapıp dersim olan sınıfta oturup çıkarak geçiriyorum ilk yılımı. memlekete dönünce eski ben geri geliyo istanbula gelince yine tek başıma kalıyorum. 3 gün geçmiş göreceğini düşünmüyorum ama her neyse ben wo yıldızlarasındaki tüm bizim gibi insanlara sesleniyorum bunları da aşacağız:)

Someone
1 ay önce
Reply to  ansufatifc

İnşallah aşarız diyim ben bayadir boyleyim sanmıyorum aşacagimi bakalım:) ustam demişsin ama erkek değilim btw