Depersonalizasyon

bazı insanlar çok acımasız ama unutma ki dünya üzerinde çok iyi insanlar da var umarım hayatına seni mutlu edecek insanlar girer hep mutlu olacağın günlerin hayalini kur ben öyle yapıyorum kendine iyi bak

aynı rahatsızlık 2013 yılından beri bende de var. hatta şuan aynı rahatsızlığı paylaşan biriyle karşılaştığım için şaşkınım. üç yıl psikoterapi gördüm. teşhis konulması zor oldu, şizofreni bile dendi. böyle bir ülkede yaşıyoruz işte. çok zorlu süreçler atlattım. insan içine çıkmakta zorlanıyodum artık rehabilitasyonda kalmayı bile denedim. kendimi zorluyorum sosyalleşmeye, bu sıkıntının üstüne gittikçe ve aklından atmaya çalıştıkça zamanla azaldığına tanık oldum. umarım zaman geçtikçe unutabilirsin. bu arada sana tavsiyem asla ilaç kullanmaman ve sana deli gözüyle bakanları teker teker hayatından çıkarman.

Zayıf noktalarını kimseyle paylaşma hiç bişeyi de derst etme yarın bigün ölüp gitçez herşey yalannnn

Fakir heriff

Selam dissosiyatif, bu hastalık bende yüksek oranda vuku buluyor ama geçmesi çok da önemli değil artık. Depersonalizasyon değil de, derealizasyon benim için daha uygun bir tanım. Bana çeşitli yerlerden ulaşabilirsin, hastalığı tamamen kontrol edebiliyorum ve hastalık çoğu zaman keyifli bir halde geçiyor. İç içe yaşamayı öğren. Yine de sonuçta hastalık olarak geçiyor, benim gözümde ise bir yetenek. Senin için bir itiraf yazdım, unutma hastalığın çok atak yaparsa hemen ilgini başka şeylere kaydıracaksın. En önemli nokta bu. Adamım, sigara bile içmem ama ot içenler gibiyiz ha. Kontrol etmesini sana öğretemeyebilirim ama iyi bir ikili oluruz. Konuşmak istemezsen seni anlarım.

Selam dissosiyatif, bu bahsettiğim hastalığın bir diğer yancısı Derealizasyon olmakla beraber, ikisi de kontrol edilebilme özelliğine sahiptir. Kontrol etmeyi kendin öğrenebilirsin ama halen reel dünyayla ilişkini kaybedip, rüya moduna girersen hemen ilgini başka bir şeye ver. Zor gibi görünebilir ama her bir sanrıyı şizofreninin aksine kendi isteğinle yönetebilirsin. Farkı budur, tüm psikiyatrik hastalıklar çoğunlukla birbirinden tam olarak bağımsız değildir. İstersen okulda konuşabiliriz, senin tercihin ama bence sağırlar körler birbirini ağırlar, diyeceğim bu kadar.

boşver üzülme

benimki daha çok anksiyeteye bağlanan derealizasyon ve depersonalizasyon ama endişeli veya stresli olmadığım durumlarda da oluyor. ataklar sık olmuyor olduğunda yönlendirip unutuyordum fakat daha geçen gün ağır bir durumum oldu. bu sefer elim ayağım uyuşmaya, nefes alışım zorlanmaya başladı. zaman zaman kontrol edilebilmesi kolay, zaman zaman da zor oluyor işte. önemli olan alışıp basit bir şeye indirgeyebilmek. hala bunun için çabalıyorum, mutlaka bir gün başaracağım.

Bugünlerde hastalığın etkisini hissetmiyorum. Varsa bile hissetmeyeceğim düzeyde. Tekrar başlayabilir gerçi, o konuda kesin bir şey söyleyemem ama bir daha hayatımı etkileyeceğini sanmıyorum. Büyük konuşmamak gerek gerçi. OKB bile etkisini artık sadece imlada gösteriyor. Paranoid olan yine eskisi gibi değil, arkamdan küfrediyorlar diye düşünmeyi bıraktım gibi. Atipik Duygu Durum yine daha iyi ama bu en zor geçecek olanı, halen etkisi büyük. Bunu buraya yazmam deli olduğumu kanıtlayacak ama sürekli şiddet düşünüyorum. Bu konuda doktorlarıma özellikle danışacağım. Bu kadar yoğun öfkeyle başıma iş almıyor olmam halen bir mucize, başıma bir şey gelmeden kurtulmalıyım.