Bu yıl üniversitede 3. yılım. Bu zamana kadar hep sorumluluklarımın bilincinde olarak ders çalıştım.Sonra hayatıma bunun dışında başka bi önceliğin daha girmesine izin verdim.Çok sevdim. Sevildim de sandım. Bilmiyorum. Ama çok üzgünüm belki bu itirafı açarken kendiniz olmasını ne kadar istediyseniz bende o kadar hayatımın en güzel yıllarındayken sevmek sevilmek istiyorum. Hepimiz gibi. Aslında hiç buralara böyle duygusal şeyler yazcak bi tip de değilim ama bazen kimseye anlatamıyo insan. Üzerinden bayaa bi zaman geçmesine rağmen hala onu seviyorum. Ama o çok başka bi ruh halinde nasıl derseniz ben de anlamıyorum,bilmiyorum.Tek bildiğim gerçek bir sevginin karşısında ne olsa durmaz.Okuduysanız sağolun diceklerim bu kadar.