Iki dudak arasindan çıkan, en efkâr dolu sözdür “keşke”. Ama bu sefer keşkemi “keşke konuşsaydım diye değil, keşke tanışmasaydım diye dedim. Evet, karşı binada bir tatlı bir kız, geldi ve tanışmak istedi. Tanıştık iyi güzel, bende boş değildim. Ve sevgili olduk. Bana bir ay sonra “sensiz yaşayamam” dedi. Ne oldu biliyor musunuz. Aldatîldîm tam bir hafta sonra. Ben yakmayayımda kim yaksın ?
www.ytuitirafediyor.comPuan:
İtirafa Yorum Yap:
Hoca aç kendine bir Neyzen Tevfikden Mecnun şiiri. Dinle kendine gelirsin bu işlerin panzehiri o. Bu tip insanlarin psikolojiyi bilirim ben de yazmıyorum okuyanlarin tepkisini çekmesin diye. Sen beni ne et ne et bul senle bir pdr ofisi açalım. Industry 4.0ın daha kendi kalemini uretemeyen bir ülkede hayalini kuracagimiza seninle pdr 1.0 devrimi yapalım paraya para demeyiz. Sonra bir lüks araba alırız. Zaten magnet gibi çekiyor para bu zümreyi. Sevgi mevgi boş şeyler bircogunun gözünde (bazı iyi kalplileri tenzih ederek)
Bir abimizin bir sözü vardır ”Bizim için yanan bir tek ne var ?” Cevap Sigaradır.Şimdi Yakın Sigaraları !
O abinizin lafı değil Üstad Necip Fazıl in sözü
Sonuçta abimiz
durum vahim kardeş.. ama bence 2. keşkeyi kullanma.çünkü tanışmamış olsaydın hep :’keşke konuşsaydım’la kalacaktın ki bu bence seven insan için en vahimi..
Abi değil Üstad. Edep meselesi bu
Ah ulan yaktın içimi