Ben biseksüel bir bireyim. Birçok insan bunun eşcinselliğe göre daha kolay kabul görür olduğunu düşünüyor ama gerçekler böyle değil. Ben görünmezim. Günlük hayatta ilişki konuşmayı ve bütün bu sıkıcı duygusallıkları sevmiyorum bu yüzden insanlara, “Bakın ben biseksüelim. demiyorum.” Birisi sorarsa ya da açık biri olduğuna kanaat getirsem paylaşıyorum. Benden soğuyacak kız arkadaşlara ve bana bakınca kendi hayal dünyalarını süsleyen şeyler gören erkek arkadaşlara da ihtiyacım yok. Her ne kadar homofobik olmadığını söylese de benzer tavırlar gösterenlerden sıkıldım. Sıradan bir tarzım var ve tüm bunlarla birleşince ben topluma göre bir heteroseksüel oluyorum. Sonucunda da hemcinslerimle hiç konuşamadığım -ilişki anlamında – uzun süreler geçip gidiyor. Biseksüel olduğum için hoşlandığım insan sayısı iki katına çıkmıyor bu arada. Özellikle zekaya dikkat ettiğim için dörtte birine filan iniyor. Zekanıza hakaret etmiyorum ama siz nasıl güzellikten, gördüğünüz kişileri buraya yazıp aratacak kadar etkileniyorsanız ben de zekaya bu kadar dikkat ediyorum. Ancak anlamsız kaygılar, duygusallıklar, entelektüel hiçbir heyecan duymayan ruhlar beni soğutuyor. Heteroseksüel görünmekten ve bu yalnızlıktan sıkıldım.