Ne Bileyim

kanka nickinden ötürü içimde kalan bazı şeyleri yazmak istiyorum. önceki yazdıklarına göz attım aslında yazacağım yazıyla alakasız ama olsun. belki o yazıları yazmanda da temel sorun budur.

nihilizm insanı dibe çeken bir düşünce biçimi. nihilizmi aşıp hedonizme ulaşmaya çalışmalısın. öldükten sonra ne olacağını hiçbirimiz bilmiyoruz. kimi tekrar dirileceğimize inanıyor kimi ise nihilizmde olduğu gibi hiç olacağımıza. ben de en başta ilk örnekteki kişilerin arasındaydım. ardından ikinci örnekteki kişilerin arasına dahil oldum. biliyorum insan bunu kabul edemiyor. istediğin kadar kendini küçük gör istediğin kadar kendini hayvandan ayırma o bireysel farkındalığa sahip bilincimiz sayesinde öldükten sonra yok olmak kabul edilemez bir hal alıyor. ben uzun süre kabullenmekte zorlanmıştım. o kabullenme aşamasında da kendimi nihilist olarak görüyordum. senin yazdıklarına benzer düşüncelere sahiptim. fakat zamanla bi şey fark ettim. nihilistler zaten öldükten sonra hiçbir şey olmayacak koyver gitsin yeaa kafasındalar. o yüzden dünyadaki yapılan eylemlerin bir öneminin olmadığını düşünürler. nihilizmi eleştirenler de bu kısımdan eleştirir. ben de bu eleştiriyi haklı buldum. çünkü var olan sonu değiştirmemiz imkansız. o yüzden de kendimi her gün harap edeceğime bir kez ölmeye yakın ya da ölürken harap olurum daha iyi diye düşündüm ve hedonist biri olmaya başladım.

peki hedonist biri nasıldır? aslında üniversitemizde bu insanlardan çok var. üreme iç güdüsüne göre hareket edip gününü karşı cinsle gün edip sabah akşam sevişmeye çalışan, düşünmeyen, genellikle düşünenlere de -yazdığın gibi- bak manyak olursun diyen tipler. ben tabii ki onlara göre daha bilinçli bir hedonist olmaya çalışıyorum. o yüzden elimden geldiğince kitap okuyor, film seyrediyor, farklı müzikler dinliyor ve spor yapıyorum(dum) bu yaptığım eylemler hem beni o nihilizm bataklığına sürüklenmekten alıkoyup derin düşünmemi engelliyor hem de yaşama bir şekilde bağlıyor. bi nevi beynimi sağlıklı bir şekilde uyuşturuyorum diyebilirim. sana da bunu öneririm. bunu yaparsan sen de bi şeylerin değişmeyeceğini anlar ve ancak kendini değiştirebilecek kadar vaktinin olduğunun farkına tekrar varırsın.

en son diyeceklerim “kanka düşünme bak manyak olursun” kafasında olanlara. evet düşünmeyelim sizin gibi aptal olalım demi? her şeyi çözdüğümüzü sanıp aptal öz güvenine sahip bi şekilde “bunlar hep illumunati’nin oyunları yeaa” diyerek komplo teorilerine inanarak salak salak yaşayalım. hey allah’ım. aç bak bakayım antik yunan filozofları kaç yaşından itibaren neler yapmaya başlamış? bi de kendine bak. anca internette gördüğünüz meme’lerden öğrendiğiniz popülist kelimelerle iki cümle kuruyorsunuz. o kadar. duruma karşı çözümünüz yok bari susun.