Hic kendime gore bir arkadasim oldugunu dusunmuyorum okulda takildigim gruptakilerle oylesine takiliyorum insanlardan cabuk sikilan bir yapim var ama iyi bir dostum ama kendim gibi bir dost bulamadigim icjnde insanlardan sikiliyorum kendim gibi bir dost bulmak istiyorum gereksiz arkadas adindaki insanlardan biktim artik
Neden
İtirafçı Nicki: .
27 Şub 2018 | Fikir Verin | 10 |
Puan:
İtirafa Yorum Yap:
Gerçekten güvenilecek bir arkadaş bulmak ve bazı şeyleri paylaşmak çok zormuş gibi hissediyorum
Klasik bir tip değilsen arkadaş bulman zor
Beni yazmışsın be kardeşim ben de çok sıkılıyorum insanlarla hiç konuşasım gelmiyor.
Her sabah fakülte bahçesindeki bazı yapmacık arkadaşlarlıklar arasından sessizce sınıfa çıkmak ciddi bi şekilde zorluyor , kantinde hemen birbiriyle ısınıp çok yakınmışcasına sürdürülen arkadaşlıklar bilemiyorum zor bi insan değilim aslında
Üniversiteye geçince çok güzel dostluklar kuracağımı,birlikte çeşitli etkinliklere katılacağımızı, eğleneceğimizi en önemlisi birbirimizi anlayacağımızı düşünüyordum. Başta biraz utangaç olsam da gayet güler yüzlü ve kolay iletişim kurabilen biriyim ama burada herkes yüzeysel dostluklar kuruyor, az ve öz yerine ne kadar tanınırsam, çevrem geniş olursa daha iyidir diye düşünüyor. Uzaktan bakınca yapmacık olduklarını düşünüyorum çoğu gerçekten sevdiği için birlikte takılmıyor.
@Realist Kesinlikle. Toplumdan en ufak noktada bile ayrılıyorsan yalnız kalmaya mahkumsun.
Hangi bölümdesin ?
Bence karakterinin gelişimini tamamlamış olman bunda büyük etken. Kimisinin lise yillarinda karakteri gelisiyor ve oturuyor ve lise arkadaslari ya da o gelisim donemindeki arkadaslari iyi anlastigin birer dostu oluyor.sebebi onlar ile gelisen bir karakterin oldugu icin olsa gerek.kimileri unide buyuk degisimi ve aydinlanmayi yasiyor ve uni arkadaslari icin aynisini soyluyor. Kimileride “Realist” in dedigi gibi klasik tipler genelde benlik duygulari aciga cikmamis insanlardir. Tamamen kendi yorumum bu dert bende de var. 🙁
Tüketim toplumu, çıkarı yoksa dostluk kuran yok.
Seni o kadar iyi anliyorum ki.. Bu sefer her sey iyi olacak diye bi yolculuga cikiyosun, belki gercekten ‘karakterli’ arkadaslar edinebilirim diye cabaliyosun, ama her sey tekrar eskisine dönüyor ve hayatina girip cikan tum insanlar birer ‘figüran’ olarak sadece oynuyor. Neden mi? Sirf kendi karakterini satmayip onlarin yapmaciklik oyununa katilmadigin icin. Oyle mide bulandirici arkadaslarinin(!) olmasindansa, yalniz takilmak en iyisi..