Neden suratsız

Çünkü insanlar mutlu değil

Sebebini bilmem ama Türkiye istatistiklere göre avrupadaki en stresli ve mutsuz ülke okuldaki insanlar da belki aynı sebepten mutsuzdur

Acıyla büyüdüğümüz ve sevgiye muhtaç olduğumuzdandır.

Çünkü kibirli insan çok fazla.gulumsemek bir sadakadır ve büyüklenen insana nasip olmaz ağır gelir.sadece bir yerde kibirlenebilirsin o da kibirliye karşı daha çok kibirli olman gerekir ki kendini bişey sanamasin…..sana hak veriyorum suratsız insanlarla karşılaşmana.ben de sevemedim bu ortamı

Bu konuda size destek veriyorum.

Ahahdksjfkfd coktatlısın

ben gülüyorum sınıfta bana da garip bakıyorlar joker gibi bir şeye dönüştüm

Ekonomik sıkıntılar, gelecek kaygısı, yetiştiremediğimiz kart borçları vb konulardan dolayı Türk gençleri genel olarak mutsuz. Hepsinin temelinde bu yatıyo, bu şekilde yetişenlerin geneli yorgun ve somurtkan

Bir erkek olarak bir kadına alelade gülümsediğimde yanlış anlayacak ya da rahatsız olacak çekincesi oluyor, erkekler olarak zaten birbirimize gülümsemiyoruz 🙂 yalnız olduğum anlarda da hayatımdaki genel mutsuzluklar hakkında düşünüyorum sürekli, muhtemelen benim gibi çok fazla hemcinsim var, kısaca gülmüyoruz çünkü gülünecek herhangi bir şey yok maalesef 🙁

doğduğumuz gün ve yaşadığımız her günün verdiği acı ve gülmeyi, eğlenmeyi çocukluk gibi gören egomanyak insanlar yüzünden içimiz karardı ondandır

Ne münasebet tanımadığım bir insan neden gülümsüyor.Üstelik samimiyet yok bir insan size yaklaşıyorsa söz ya ödeve ya nota yada yardım vesaire geliyor yapmacık insanlar bana gülümsese surat çevirirm.

Ben şahsen cinsiyet ve tip farketmeksizin herkese tebessüm etmeye çalışıyorum fakat kimseden geri dönüş gelmiyor. Hayır belki de o kişiyi 2. defa görmeyeceğim, karşı cinsiyet olsa sevgilim var, onu da geçtim aynı cinsiyette olan bile umursamıyor o yüzden moral bozukluğu geliyor arada. Eğer yanlış anlamazsanız instagram hesabınızı yazabilirseniz arkadaş olmak isterim doğrusu

Her gün sabah kalktığımda ilk düşündüğüm şey karnımı nasıl doyuracağım oluyor. Yemekhanedeki öğünler yetmiyor. Her gece çok acıkıyor. markete her girdiğimde bütçem zorlanıyor. aylardır çıkıp dolaşmıyorum çünkü dışarı çıktığımda harcayağım parayı düşünüp vazgeçiyorum. Gelecek kaygısı her gün kafamı adeta yiyor. Sosyal medyada önüme güzel bir haber düşmüyor. Her gün farklı kötü bir haber geliyor. Yani kafamda o kadar şey varken gülemiyorum

Arnavutlukta ırkçılık fazladır ve Türkleri sevmezler. Bir baba oğluna Türklerden uzak durmasını onlara selam vermemesi gerektiğini söylemiş. Oğlu tamam ama baba Türk olduklarını nasıl anlayacağım demiş. Babası çok kolay eğer somurtarak geziyorsa Türktür demiş. Sanırım millet olarak genlerimize işlemiş artık

Üniversitede okumayı marifet zannediyorlar diyedir, sanki hergün atom parçalıyorlar . Bütün bu 4-5 yıl süren kasıntı dolu yaşantılarından sonra mezun olunca kimsenin kendilerini sormadığını girdikleri işte bile karıyer şoku yaşayacaklarını bir hiç olduklarını öğrendiklerinde 18-22 yaş gibi değerli yılları çok gereksiz ve beton parçası gibi yaşadıklarının pişmanlık hissiyle yüzleşecekşer. Tabikide okul ders görmek için vardır ancak bunun psikozuna girecek kadar kafayı yememek güler yüzlü ve sosyalde olmak gerekir.