Okuldan hikayeler

Romantik anım hiç olmadı bana bakan kızlar (tanımadıklarım) genelde nanosaniye içerisinde kafalarına başka yere çevirdikleri için göz göze gelme anım bile olmadı diyebilirim. Kızlar kara gözlü, kara kaşlı, esmer tenli erkekleri çok sevmiyorlar özellikle bu ülkede. Hatta kısaca Afgan, Hint ve Pakistanlıları andıran hiç bir erkeksi etmen onlara çekici gelmiyor. Bu yüzden bu üniversitedeki kızların beni genel anlamda çekici bulacağını da sanmıyorum. Kısaca ne romantizm ne de aşk yaşadım.
Aklıma geldi aslında bir tane olay var, bir kızla denk geldik yan yana oturuyoruz otobüste herşey güzel felan kız çok enerjik hayat dolu şahsen konuşmayı o başlatmıştı ben şaşırmıştım da normalde durduk yere muhabbet açamam bir kıza. Herneyse konu birşekilde sevgiliye geldi ve sevgilisi olduğunu öğrendim hatta sadık bir sevgiliymiş. Bu da böyle bir anımdır.

2015de bi arkadaşımın tavsiyesiyle bi oyuna başlamıştım oyun da sanalika + çiftlik oyunlarının karışımı gibi bir şey hem insanlarla sohbet edebiliyorsun hem işte çiftçilik falan yapıyosun her neyse oyunu birkaç ay oynadım sonrasında oyunda bir kızla tanıştım arkadaş falan olduk küçüğüm tabi tipini falan görmeden ben kızı sevdim 😀 kızı zar zor ikna ettim oyunda sevgili olduk şaka değil 3yıl sevgili olduk hiç buluşmadık o süre zarfında her neyse 3yıl sonra ayrıldık ben ayrıldığımda 10. Sınıf falandım. O 3yıl benim tek arkadaşım her şeyim o kızdı . Her zaman kendime diyodum onunla bir gün buluşucam diye . Her neyse arada 3 yıl daha geçti kızın instagramına yazdım eskilerden falan konuştuk 1sene öyle konuştuk gitgide birbirimize tekrar ısındık zaten eskiden oyundayken sevgiliydik 3sene boyunca tekrar birbirimize ısınmamız uzun sürmedi. Her neyse 2021de artıl bi buluşalım bari dedik ilk defa buluştuk dünyanın en güzel günüydü sanki yıllardır yüzyüze görmek istediğim biri var her şekilde onu tanıyorum ama hiç canlı canlı görmemiştim çok enteresandı. Neyse 2022oldu biz o arada buluşmalara devam ettik şu an gerçekten sevgiliyiz :)))

Pekala ben de anlatayım o zaman.YTÜ Spark partisine gitmiştim.Orada bir çocukla tanışmıştım ama o kadar çakır keyiftim ki hayal meyal hatırlıyordum çocuğu.Her neyse,o günden sonra sürekli gözüm aradı onu.Tek bildiğim Metalurji Malzeme mühendisliği okumasıydı.
Tam 1 ay sonra.Ona rastladım daha doğrusu öyle sandım.Ama ses tonu bile aynıydı.Hemen tanıttım kendimi filan o tabi anlamadı çünkü o çocuk değildi sonra tabi ben utançla ayrıldım yanından.Ertesi gün bi daha karşılaştık bu sefer o benimle konuştu ve onun da Metalurji Malzeme mühendisliği okuduğunu öğrendim.Çok iyi anlaştık.8 ay böyle sürdü.Hatta yaz okuluna bile bağlantıyı koparmamak için beraber gittik.Ama sonra,onda bir değişim başladı.Bedelli askerliğe gitti geldi.Tamamen değişti.Bir anda artık bitirelim dedi.Ben o zaman 21 yaşındaydım o ise 29.Ama hiç bir zaman sorun olmamıştı.Önce onu sorun etti,sonra da dedi burçlarımız kaynaşmıyor.O Aslan ben Yengeç.Peki en son ne dese beğenirsiniz.”Senin iyiliğin için diyorum bunları”
Böyle saçma sapan bir ayrılık konuşması yaptık tam 2 saat.Tam Büyük Ev’in çarprazındaki bankta.Oradan geçtikçe aklıma gelir sinirlerim bozulur.Şerefsiz resmen dalga geçti benimle.Onun yüzünden ne aşka inancım kaldı ne de güvene.3 yıldır da öyle duygusuz duygusuz takılıyorum.Bol bol gülüyorum millet zannediyor her şey yolunda.Ama değil işte abi değil.