Ben kimsenin sevabini günahını konuşmuyorum. Bu itiraftaki tek amacım insanların bazi şeylerin farkına varması. Itirafin konusu ise durmadan elele kol kola gezen, gülüşen, eğlenen çiftler. Acaba hiç düşünüyorlar mı onları izleyen, sevip de ayrı kalan insanların olduğunu? Birileri acı çekerken onların bu derece yakinlasmalari ne kadar doğru? Birlikteliği ölçüyü aşmadan yapamazlar mı? Insanların acılarını yeniden deşmeseler, kabuk bağlayan yaraları tekrar kanatmasalar olmaz mı?