Hayatımın hep bi noktasında yalnız hissettiğim kimsenin beni umursamadığını düşündüğüm bi dönem oluyor ve hep sonradan aslında o dönem bana aşık birinin olduğunu öğreniyorum. Mesela önceki üniversitemde hazırlık okurken biri bana deli gibi aşıkmış her gün beni görmek için tenefüslerde bizim binaya geliyormuş, bütün sene böyle geçmiş. Ben de o kişiyi bazen görüyordum fakat benden nefret ediyor felan sanıyordum dik dik bakıyordu çünkü skfjld. Seneler sonra saçma bi şekilde denk geldik bunu itiraf etmişti. Ve böyle bi çok olay yaşadım. Demem o ki seviyorsanız gelin söyleyin sonra çok geç oluyor :/
Puan:
İtirafa Yorum Yap:
Yoo
Ne yazık ki Hazırlıktaki arkadaşının durumunu yaşıyorum şu an.Biliyorum böyle giderse sonumuzun aynı olacağını ama o cesaret bende yok.O ilk adım adım atmadan yapamam,belki o da benden bir adım bekliyordur işin kötü yanı da bu işte gereksiz bir kısır döngü.Hayatımda ilk kez birine bu kadar yakın hissediyorum ve ilkim olmasını istiyorum,bunu yazarken bile o kadar heyecanlanıyorum ki anlatamam.Keşke onu her anında mutlu edebileceğimi bilse.Ama ilk adım cesareti yok bende,belki de hiç deneyimlemediğim için korkuyorumdur.Arkadaşının adına üzüldüm kim bilir ne hayeller kurmuştur 🙁
Kısacası biraz daha açık davransak bunlara gerek kalmaz.Herkese bol şans!
Kendin de durumun farkındasın gidip söylemezsen hiçbi zaman bi şansım olmıycak belki de , gidip söylersen bi şansın olabilir. Hayat aldığımız risklerden ibaret. İleride dönüp baktığında iyi ki o yanlışı yapmışım mı demek daha iyi keşke konuşsaydım demek mi ?
Tek isteğim onun mutlu olması şuan da mutlu görünüyor kafasını karıştırmak istemiyorum.Her şeyde risk alırım ama bu konuda yapamam.Ne desen haklısın doğru.Her şeyde risk alırım ama bu konuda olmaz,yapamam.Bir işaret görene kadar böyle devam sanırım.En azından aşk duygusunu öğrendim
Söyledik söylemesine de artık mesajıma bile cevap vermiyor. Belki de beni engelledi. Keşke söylemeseyedim.
Söyleyince de olmuyor usta