YTÜ Yemekhane Menüsü: ytukampus.com/yemek
Ben sosyal fobili bir insanım. insanlarla buluşabilirim, az da olsa iletişim kurabilirim ama çok ileri giden bir yapım yoktur. Evden dışarı çıkarım, burada sorun yok.
Benim sosyal fobim şu şekilde;
Her dışarı çıktığımda biri bana laf sokacak, yumruk yumruğa kavga edeceğiz ve biri bıçak/silah çekecek gibi geliyor. Sürekli tetikteyim. Suratımda kin ifadesi olması durumu daha da kötüleştiriyor, insanlar konuşmuyor.
Yıllardır ilaç içiyorum, yıllardır tedavi görüyorum, inanın bir işe yaradığı yok. Sadece sakin tutuyor diyeceğim ama kavga edeceğim hissi var, daha ne olsun?
Şu anda sadece 1 arkadaşım var, o da nadiren görüşürüz. Akrabam pek yok, olanlarla da görüşmüyorum. Annem ve kardeşim var sadece, babamla görüşmem.
Katıldığım spor grubunu (Özel kulüp) bile kavga edeceğim düşüncesiyle bıraktım, daha da gider miyim bilmiyorum.
İnsanlardan nefret ediyorum, onların bana kötülük yapacağını, sürekli kötülük edeceklerini düşünüyorum. Ki bence haklıyım da. Dışarıda iyi insan yok. Düzgün bir Avrupa ülkesinde olsam böyle olmazdı ama, çok daha iyi hissederdim ve hızla düzelirdim. Bende aynı zamanda biraz psikoz ve haliyle bipolar da var. Hastalığım çok yani ve aşırı fazla ilaç kullanmama rağmen halen berbatım ve daha da kötüleşiyorum. Artık ilaç değiştirmem lazım bence. Ya da başka bir çözüm lazım.
İnsanlara güvensizliğim nedeniyle sosyalleşemiyorum ve sosyalleşmem çok zor. Haliyle asalak bir hayat yaşıyorum, okul bittikten sonra işe falan da giremeyebilirim, ki zaten zor. Tek şansım aileden maddi dayanağımın çok olması ve babamın beni uzun süredir çalışan gibi gösterip, emekli bile edecek olması, öyle umuyorum.