Uzaklik

Peki…

Bazen böyle oluyor maalesef bir insanı hafızandan silmeyi çok istediğin oluyor ama her insan tecrübe unutma ve kendini muhakkak tekrar bul bende hayatımın bu aşamasındayım inan bir insan yüzünden öyle bir kaybolmuştumki kendimi bir daha eski ben olamam zannediyorum ama şimdi tüm yaşadıklarımla daha iyi bir versiyonumu yakalamaya başladığımı hissediyorum

Hayallerde güzeldi yaşansaydı…

Sen salaksan adam napsın?

sen, “gerekirse ben çekilirim” deyince bizim ipler kopuverdi. iletişim için sürekli ben başlatan taraf olmak da istemedim rahatsız eder gibi açıkçası. seni daha fazla zorlamak istemedim… hani derdin ya bana güven sorunu yaşıyorum diye sanırım bu sorun bulaşıcı imiş. seninle birlikte öğrendim. bedenen yani mekanen yakın olunduğu halde zihnen uzak kalmaya çalışmak dünyanın en zor fiili bence. yaralarını beraber saralım derken yaralanan ben olmuşum. ne demiş üstad oğuzcan “unutma ki her seven isimsiz bir kahramandır. unutma ki insan; sevebildiği kadar insandır.”