hayatımıza giren her insanın sonsuza dek bizimle olacağı yanılgısındaymışız.
istiyoruz ki bizimle aynı otobüse binen herkes bizimle birlikte son durağa kadar gelsin ama insanların gidecekleri yer başka, bize bir müddet eşlik edecekler ve inmeleri gereken yerde inecekler
insan ilişkilerinden öğrendiğim bu acı ders bana koydu.
Böyle düşünürsen üzülmemek elde değil. Elbette gelip geçici şeyler var hayatımızda. Bir durakta biri iniyor bir durakta biri biniyor. Bu çok normal. Ama keyfini çıkarmak lazım bence. Yani bir sonraki durakta inecek diye otobüste muhabbet etmeyelim mi? Herkesin yolu farklı. Ama önemli olan gerçekten samimi,güvendiğin ve sevdiğin insanları bulmak ve onlarla daha uzun duraklar boyunca yolculuk etmek lazım. Bunu başarabilen insan sayısı da çok az.