Bir erkek arkadaşım var. Yaklaşık üç aydır resmi olarak beraberiz. Bundan önce dört ay falan da flört ettik. Sevgili olmadan önce zorlu süreçler atlattık. Büyük olmasa da sağlık problemleri yaşadı ve çok tartıştığımız dönemlere denk geldi bu. Problemli dönemlerinde gerçekten bana hiç iyi davranmadı beni dehşet üzdüğü ve zorladığı çok zamanlar oldu. Aramız iyi olduğunda jest yapmada güzel konuşup mutlu etmekte çok iyi. Ama istediği gibi gitmeyen şeyler olduğunda o kadar despot ve zorlayıcı bi kişi oluyor ki. Sosyal anlamda atılgan biri değilim o ise tam tersi son derece atılgan ve çevresi geniş biri. Sosyal anlamda davranışsal bazı şeylerimi eleştiriyor ve düzeltmemi istiyor. Haklı olduğu noktalar olmasına karşın bu tarz konuşmaları genelde kavga ederek yapıyoruz. Her zaman haklı çıkmak istiyor. Onun zor zamanlarında iyi veya kötü yanında olmama rağmen hayatımda ters giden şeyler olduğunda ve modum düşük olduğunda ve ona yansıdığında her zaman bana bu şekilde ters davranmaya hakkın yok diyor ama ona karşı kişisel bi ters gitme yapmıyorum yalnızca moralim düşük oluyor. Bana karşı duygusal destek sağlamakta yetersiz kalıyor . Bu arada sürekli insanın enerjisini sömüren ruh emici bi kişiliğim yok yalnızca dönem dönem insanın alçak veya yüksek hissettiği zamanlar oluyor. Benimle birlikte olmayı isteyen oydu her şeyi ilerleten oydu. Fakat beni bu şekilde desteksiz hissettirmesi beni çok yordu. Mutlu olduğumuz vakitlerin yanında mutsuz olduğum anlar çok fazla ve yıprandım. Fakat her şeyin ilkini onunla yaşadım ve bi geleceğimiz olduğuna çok inanmıştım. Ama şu an doğru kişi olduğuna emin değilim düzeltilebilir eksikler mi bunlar bundan da emin değilim 25 yaşına gelmiş insanlarız gerçekten çok daraldım ve anlatıp fikir alabileceğim kimse yok