Uzun zaman sonra kendini gösteren güneşin içimi ısıtması ve güneşe dalinca bir anlık rüzgarın tenimde hissettirdigi o ince sogukluk; o birkac ay bitince orta bahçeye yayilip ilk baskın güneşli havanin olduğu nisan ayı dönemini hissettirdi fazlasiyla. O an balkonda “işte suan tam suan orta bahcede olmaliydim” dedim. okulu aman aman ozlemezdim tatillerde ama bugun iliklerime kadar hissettim. Yakın bir arkadaşım ya da arayıp “hadi gel hava çok guzel” diye ansizin cagiracagim kişiler olmadığı için hep “bu güzel havanın mutluluğunu paylaşmak isterdim” diye üzüldugum günler de olurdu kampusteyken. Sanırım tek başıma cimlere oturup şiir yazmayı dahi özledim. Çok özledim seni caanim YTU