Çok seviyorum uzun süren bir ilişkimiz var. Ve yıllar oldu nerdeyse. Ama artık bazı şeyler tıkanmış gibi hissediyorum. Arkadaşlarımla vakit geçiremiyorum, eskisi gibi onunla eğlenemiyorum. Tek kendisi ve kendi sorunları varmış gibi bir hale getirdi ilişkimizi. Kendi yaşadıklarımı hissettiklerimi onunla paylaşamıyorum. Derslerden dolayı ikimizde çok yoğun dönemdeyiz ve çok gerginiz. Ama o sadece kendi stresi kendi dersleri varmış gibi davranıyor. Bilmiyorum dostlar, ben ve o da çok yüksek puanlar alarak bu bölümlere girdik. Benimde okul ve gelecek kaygısı stresim gerginliğim çok fazla. Ama o bunu anlamıyor. Kendisinin tek bir şeyi kötü geçse ya da tek bir şey istediği gibi gitmese dünyanın sonuymuş gibi davranıyor. Haliyle ben yoruldum artık. Kim olduğumu unuttum. Kendimi ihmal ettim ama çok seviyorum. Sizce ne yapmalıyım? Kopamıyorum, ayrılmak istemiyorum. Ama anlayışlı bir insan da değil bunu nasıl değiştirebilirim bilmiyorum. Kalbim çok kırık sadece ve onu bu kadar severken beni kendinden o kadar uzaklaştırıyor ki. Ben de varım ben de hissediyorum ben de acı çekiyorum diye bağırmak istiyorum sadece.