Beyler bayanlar bu gece maziyi biraz daha deştim, takıldığım forumlarda yazdığım eski konulara baktım. Ne kadar rezil bir hayatım olduğunu gördüm ve daha da önemlisi hiçbir şeyi değiştiremediğimi fark ettim. Belki daha öncesine nazaran daha bilgiliyimdir, hayata karşı farkındalığım daha fazladır ama hayatımda gerçek anlamda değişen bir şey yok. 25 yaşımı dolduralı 3 ay oluyor ve üniversiteye başladığımdan bu yana geçen 7 yıl, 3 küsür ayda hayatımı özellikle mahvettiğimi fark ettim. Düzelmeyecek yaralarım var. Buraya bunu yazmak çok yanlış ama zaten buradan kimseyle görüşeceğim yok, yazayım. Bende Atipik Affektif Bozukluk, Derealizasyon, Paranoya, OKB gibi bazı hastalıklar var. Bunları eskisi kadar sık yaşamıyorum veya artık gündelik hayatımı fazla etkilemiyor ama etkilediği zamanlar var ki, bunlar pik yaptığı zamanlarda ne yazık ki akıl hastanesine yattım. Hem de 1-2 defa da değil, toplamda 59 gün yattım. Kendi isteğimle yattığım oldu, özelde psikiyatr kontrolünde yattığım oldu ve daha da önemlisi açılan dava nedeniyle yattığım oldu. Son yatışımdan bu yana uzun zamanlar geçmiş de olsa, bu yaşadıklarım o kadar berbat şeylerdi ki, o kadar berbat durumda insanlar gördüm ve o kadar azılı suçlar işlemiş insanlar gördüm ki, arkadaş benim psikoloji bir daha toparlanamadı. Sırf bu yüzden arkadaşım yok. Kendime yediremediğim, kendimi bir pislik gibi bildiğim için kız arkadaşı çoktan geçtim, okulda arkadaşım yok. Varsa da menfaat ilişkisi. Okulu geçtim, normal hayatta da arkadaşım yok. Birisi kafayı kızla bozmuş, birisinin durumu benden farksız, sadece adı yok yaşadıklarının. Onlarla da doğru düzgün konuşamıyorum ki. Neyse ne demiştim, beyler akıl sağlığınızın kıymetini bilin. İnsanlarla iletişimim zaten pek yoktu, bu yaşadıklarımı unutamadığım ve bir kenara bırakamadığım için de artık sosyal yaşamım da yok. Gerçekten berbat bir hayat yaşıyorum, salak salak dertlere takılmayın. Beni de sinir etmeyin.
Karşındaki de aynı şeyleri düşünüyor olabilir. Sen bi adım atarsan emini o da sana yazıcaktır tekrardan.
Karşıdakinden adım bekleyeceğine sen yaz. Nedir sizdeki bu korkaklık anlayamıyorum böyle genel ifadeleri herkesin alınacağı bir yere atarak hiçbir şey…
İkiniz de mutlu olun, eğer seni aldatmadıysa ikiniz de mutlu olun
Hocam hayatta en önemli şey farkindaliktir. Sen farkindasin hayatının bu da güzel bir şey. Uzaklardan, tanımadığın birinden gelen bir dua belki sana iyi gelir. Herhalde benim yapabilecek başka bir şeyim zaten yok. Allah yardimcin olsun. Benimde senin kadar olmasa da bazı sıkıntılar vardı çözemedigim. Baktım çare kalmıyor yaradana siginmak aklıma geldi çünkü beni anlayabilen bir arkadaşim yoktu. Epey işe yaradı kendimi epey toplarlatti sağolsun. Şimdi arkadaş çevrem öyle böyle var ve üzülmemeye söz verdiğim bir kudret de yanımda. Allah sana yardımcı olsun, sağlıcakla