Gerçekten çok yorgunum. Herkes yanımda ama tek başımayım, herkes var ama kimse yok. Sevmiyorum yalnızlığı. Bu kadar kalabalıkken nasıl bir o kadar yalnız hissedebiliyorum hiçbir fikrim yok. Herkese gülümseyen, başlı başına motivasyon kaynağı olan bu insan bugün niye bu siteye içini döküyor? Çevremde bir sürü insan varken ben neden beni tanımayanlara kendimi açıklamak istiyorum, neden tanımadığım bir insanla konuşmak istiyorum, beni anlattığımdan daha fazla tanımak istemeyecek bir insanla neden iletişime geçmek istiyorum? Bilmiyorum. Aslına bakarsanız anlatacak bir şeyim de yok. Beni dinleyecek insan benden merak ettiğini ve duymak istediğini duyamaz. O yüzden birkaç kesip biçilmiş, birleştirilmiş tahta parçalarına derdimi anlatmak.. Kulağa hoş, yine de isteğime boş geliyor. 😶
Puan:
İtirafa Yorum Yap:
Ben de çok düşündüm geçici olduğunu fakat aylardır hissettiklerim geçmedi. Başka yere bakma konusunda da zaten uzun süre bir olaya odaklanabilen bir insan değilim. Uğraşlarım gün içinde bile defalarca değişir ama henüz beni bu durumdan kurtarabilecek bir odak noktası bulamadım.
Neden böyle hissediyorsun ki insanın bazen düştüğü anlar olur geri illaki toparlarsın
Okula geldikten sonra hiçbir şey yapamadan gitmek çok koyuyor
Oyle tabi. Ben her yerde bir şekilde kendini gösteren ve sürekli bir şeylerle ugrasan biriyim fakat tatmin olamıyorum. Bence bu çok daha kötü.
Kardeşim sen boşluğa düşmüşsün, bunun ustesinden gelmek de senin elinde, etraftaki insanlar bir gün gidecek ve sen yine kendinle baş başa kalmayı öğreneceksin,bu nedenle yanlız olmak iyidir, insanı özgürleştirir ve kendini tanırsın bunu da unutma.
Kesinlikle böyle olacağının farkındayım. Sadece başa çıkmakta cok zorlanıyorum.
sensin kesip biçilmiş, birleştirilmiş tahta parçası düzgün konuş
Bunu açıklamak ne kadar mantıklı bilmiyorum ama burada bahsettiğim şey sadece uğraştığım bir hobimde kullandığım şeydi. Yeterince düzgün olmuştur umarım.
ne yordunnnn
Telegram dan @asderdar yazarmısın?
Aga ne diyon anlamadım ama haklısın galiba. Yani dediklerin tanıdık geliyor biraz. Ama benim genellikle bunun geçici bir ruh hali olduğunu kendime hatırlatıp odağımı değiştirmeye çalışıyorum.
Bir şeyi çözmek yerine başka bir yere bakmak daha kolay, özellikle de çözülecek bir şey yoksa.