Ne insanlar gördüm, ayakları olmasına rağmen hayatta bir arpa boyu yol alamamış, gözleri kibrinden başka bir şey göremeyecek kadar kör, kulaklarını gerçeklere kapatan, elleri olmasına rağmen hiç kimsenin hayatına dokunmamış kimseler.. Bunun yanında kilometrelerce uzakta da olsalar iyi insanların dokunuşlarını içimde hissettim. Elinde keskin aletler olacak kadar şanslı olmasa da tırnaklarını kazıyarak bir yerlere gelenleri de gördüm. Dilsizlerin çığlıklarını işittim.. Sonrasında gördüm ki bilgelik acı getirir, acı da insanı olgunlaştırırmış.