Biri var arkadaşlar; sadece gözlerine bakmak bile iyi geliyor, onunla zaman bir başka geçiyor. O da boş değil biliyorum ama olduramıyoruz bir türlü. Sizce sevmek gerçekten yetmiyor mu bir şeyleri aşmak için yoksa sevince bir şekilde oldurabiliyor muyuz? Ne düşünüyorsunuz merak ediyorum, aydınlatın.