Canım öyle yanıyor ki intihar edesim geliyor ki daha önce başarısız girişimimde oldu ama biliyorum tabi kimse için yaşamaktan vazgeçilmez insan güçlü olmalı. Etmeyeceğim lakin böyle yaşamak çok zor bazen. istemediğim biri tarafından aile dostu amca dediğim kişi tarafından daha çocuk yaşta açtığı yaralara maruz kaldım o zaman ağlamıştım korkmuştum susmuştum şimdi hissizim unuttum denebilir fakat kimi sevsem..Bi çok kişi girdi hayatıma 16 yaşımdan beri. Çok Sevdim dürüst oldum sevdiğimde dürüst olduğumda bana geçmişin sorun değil dedi güven aşılayarak istediğini aldı ve terk etti sevdiklerim ve artık bir daha kimseyi sevmeme kararı aldım duygusuz ilişkiler yaşayacaktım ben onları kullanacaktım ta ki bu da beni yaraladı beceremedim kendimi çok kötü hissettim tıpkı bu işi ticaret amaçlı yapan insanlar gibi hissettim kendimi yine yaraladım hep kendimi bu yüzden suçladım.en son ilişkim 7 ay sürdü yine güvendim sonuç yine ayni. İlişkinin başında dürüst oldum fakat benle olduktan sonra ayrılırken dürüstlük iyi bir şey değil keşke yalan söyleseydin hazmedemiyorum bu yüzden evlenemeyiz ailem istemez seni sevmiştim çok mutluydum ama hazmedemiyorum dedi ayrıldı onu hâlâ seviyorum ayrıldıktan 5 gün sonra aradı görüşmek için ama gurursuz değildim sana ayıracak hiç bir vaktim yok bi daha arama dedim. Anladım ki mutlu olmak için kandırmak gerek karşı cinsi. Ama ben kendim olmaktan vazgeçmeyeceğim sonu sonsuza dek yalnızda kalsam kendim olacağım. Üşenmeyip okuyanlara teşekkürler.