Okul başladıktan bir kaç hafta sonra pandemide oluşan rahatlıktan dolayı mı yoksa son sınıfın verdiği sıkıntılardan dolayı mı bilmiyorum ama her geçen gün kendimi daha çok yaşlanmış , yorulmuş hissediyorum. Hayatta kimseyi üzmemeye çalışırken, hiç olmayacak şeylerin benim başıma gelmesinden yoruldum. Ailem için elimden geleni yapmaya çalışırken kendi hatam olmadığı olaylar ( aksilikler) yaşamak ve ardından gelen beni üzecek şeyler karşısında üzülmekten yoruldum kime ne yaptım da bunları yaşamayı hakettim bilmiyorum… Buraya bunları yazıyorum ki sanki paylaşınca biraz daha rahatlayacağım diye umuyorum fakat kimse okumayacak olmasını bildiğim halde 😉