İnsanların çoğu seyircidir. Herkes birbirini seyrediyor ama harekete nasıl geçmek lazım? Özgüvenim var bu arada. Hemen alta öyle kaç yaşında insanlarız falan yazmayın. Bugün 19 ocak beşiktaş kütüphanede sabahın köründe dışarıda sarılan bir çift gördüm. Ben bankın o tarafta arkadaşlarımlaydım ve gözüme çarptı. Kıskandım açıkçası. Niye seyirciyim ki??? Mutlu çiftler görünce kibir duymuyorum yanlış anlaşılmasın. Herkes mutlu olsun. Benim derdim seyirci olmakta. Benim gibi bir sürü kişi vardır eminim. Evet benim de hoşlandığım bir kız var mimarlıktan ve birlikte baya iyi vakit geçiriyoruz. (genelde arkadaşlarıyla falan ortamdayken yani baş başa çıkamadık hiç ) Ama reddedilme korkusu denilen şey beni seyirci olmak durumunda bırakıyor. Lütfen güzel düşüncelerinizi paylaşın arkadaşlar.