Yapayalnızım… Her anlamda… birinci sınıfım hazırlık online’dı, şehir dışından geldim hiçbir şey için motivasyonum kalmadı, her şey anlamını yitiriyor. Uzun süreli yalnızlık yedi bitirdi beni, içerden çürüttü bedenimi. İnsanları gözümde büyütüp düşlediklerimi elde edemezsem ve hayal kırıklığına uğrarsam diye insanlara karşı beklentilerimi düşürdüm, böyle olunca da insanlardan uzaklaşmış gibi oldum. İletişim kurmada kötüyüm zorlanıyorum, birisiyle iyi anlaşmaya başlayınca onu bırakamıyorum >aşırı aidiyet hissediyorum< bu sefer de onu aşırı ilgiden sıkıp kaçıracakmışım gibi hissediyorum, ikili ilişkilerim havada kalıyor; ilerlemiyor. Bir çıkmazın içindeyim bir sağa bir sola çarpıyorum. Bunu kimseye söyleyemezdim ama en azından burada yazılı şekilde bulunsun belki bir gören olur, kendine dikkat eder. Saygılar herkese..¡