Ona her ne kadar öfkelensek de bir tarafımız kabullenemiyor, hala bekliyor. Biz o tarafımıza beklememeyi öğretene kadar acı çekeceğiz. Bu ise hiç öyle göründüğü kadar kolay değil. Ben hala bir umut bekliyorum, bir mesaj atsa her şey düzelecek gibi. Ama sanırım bunu istemekte biraz tek taraflı kalıyorum… Her neyse, siz de bekliyorsunuz değil mi?