Aylardır senden başka bir şey görmüyorum. Ne seninle konuşacak cesaretim var ne de sensizliğe gücüm. Aklım tutuldu kalbim tutuldu bana baktığında ne hissedeceğimi dahi bilmiyorum anlayamıyorum senin de gönlün var gibi ya ben yanlış anlıyorsam. Boşa öneri vermeyin reddedince asla arkadaş kalamıyorsunuz bokmuşum gibi bana bakarsa ben nasıl yaşarım. Korkuyorum işte. Cesaretsizliğimden sıkılıp olacaksa bile oldurmayacaksın belki de, vazgeçeceksin belki de. Ne yapayım seninle olma ihtimali için sensizlik riskini alayım mı , yoksa o güzel gözlerine dalıp ihtimaller içinde boğulayım mı